Verslag excursie ‘Kip en Ei’ Pluimveemuseum Barneveld

Door Esther Feldman

Op maandag 22 april nam ik deel aan een super leuke excursie georganiseerd vanuit KUBES naar het Pluimveemuseum in Barneveld. Ik was niet de enige kippenliefhebber, want maar liefst 27 mensen waren van de partij. De groep werd in tweeën verdeeld voor de rondleiding. We hebben een hele oude broedmachine gezien, een soort ton van rietachtig materiaal waar eieren in paardenmest werden uitgebroed. Paardenmest gaat broeien en zorgt voor de warmte.

Dat hebben niet alleen eieren nodig maar ook de kuikentjes die eruit komen, zeker in het begin van zijn of haar leventjes. In elk geval moet het in de eerste week 37 graden zijn. Ik schrijf bewust hij of zij, omdat het geslacht in de eerste weken nog niet te bepalen is. Er wordt aan gewerkt om dat via een laserstraal en DNA te achterhalen.

Eerst mochten we een soort harig nepkuiken bekijken, maar natuurlijk was het echte werk veel leuker: zo'n kwetsbaar klein zacht wezentje in je handpalm voelen trippelen blijft bijzonder, hoe vaak je het ook ervaart. Ook indrukwekkend waren de enorme kippen die we ook mochten aanraken, ware reuzinnen, zeker in vergelijking met de kuikentjes. Ook de geschiedenis van de kip kwam aan bod.

De productie van eieren is in de afgelopen eeuw flink gestegen: in 20 jaar legt een kip honderd eieren meer per jaar. Het precieze aantal heb ik niet meer paraat, maar het is toch wel indrukwekkend hoe men dat aantal weet op te schroeven, hoewel je kunt twijfelen aan de ethische kant van de productie. Die kant kwam overigens ook aan bod: via de legbatterij waar ze met zijn allen op een kluitje op gaas zitten te broeden, naar een wat ruimere legkooi, tot binnen scharrelen en de mazzelaars mogen naar buiten.

De mate waarin een kip kan schareelen en al dan niet buiten mag blijven wordt met codes op de eieren aangegeven. Gelukkig hebben de Barnevelders geen ophokplicht meer en mogen ze sinds gisteren weer lekker naar buiten.

Na een gezellige en goed verzorgde lunch gingen we naar de veiling. We zaten in een soort klaslokaal met voor ons een tafeltje met een knop waar je op kon drukken als de veilingklok de prijs aangaf die je ervoor wilde betalen. De klok werd voor ons een stukje langzamer gezet zodat de veilingmeester de prijzen kon opnoemen. Eerst kwamen de eieren en daarna mijn favoriete onderdeel: de knuffelkuikentjes. Het geeft toch een fijn gevoel als je als eerste op de knop drukt en het van jou is.

Ik scoorde ook nog een beker met kippen waar ik sinsdien elke morgen koffie uit drink. Na nog even in de museumshop geneusd te hebben, gingen we allen weer naar huis. Het was een zeer geslaagde dag. Iedereen die aan de organisatie heeft bijgedragen wil ik hiervoor hartelijk bedanken.