Culturele reis KUBES 2016

Het valt beslist niet altijd mee, het leven als alleenstaande slechtziende in deze jachtige, individualistische wereld. Het kost energie om voortdurend alle zeilen te moeten bijzetten. Daarom is het o zo fijn en belangrijk om af en toe te kunnen genieten van een andere omgeving met een goede begeleider aan je zij. Even lekker verzorgd worden en de toerist uithangen, terwijl je nog wat cultuur opsnuift ook.
Dat heb ik vorig jaar voor het eerst aan den lijve kunnen ondervinden tijdens de reis van Bob en Liese-Lotte Middelburg naar de Fränkische Schweiz in Duitsland.
Ik verheugde me dan ook mateloos op de KUBES reis naar de omgeving Koblenz van dit jaar. Zelfs zo erg, dat ik bang was dat het dan alleen nog maar kon tegenvallen...

Op zondag 21 augustus vertrokken we, geheel volgens planning, met een touringcar vol uitgelaten mensen naar Duitsland. Het bleek een luxe bus te zijn met een bekwame chauffeur, die ons veel kon vertellen over de omgeving waar we reden. In Bornhofen aangekomen, werden we op het zonnige terras van ons hotel ontvangen met koffie en gebak. Na het inrichten van onze kamers was er nog tijd om met mijn begeleider Piet een stuk te wandelen langs de Rijn. Heerlijk, even de benen strekken! Tijdens het driegangen diner konden we die avond kennismaken met onze tafelgenoten, en de sfeer was al direct bijzonder goed. Altijd leuk om nieuwe mensen te ontmoeten die min of meer in hetzelfde schuitje zitten. Wel was het erg lawaaiig in de eetzaal en daarom zagen we ervan af om het voorstel-spel met de hele groep vanavond te doen.

Op maandag 22 augustus togen we met de bus naar Koblenz, waar we met een kabelbaan over de Rijn naar de imposante vesting Ehrenbreitstein zweefden. Vanuit de cabine was er mooi uitzicht op de rivier en de stad, voor wie nog restvisus heeft. Helaas viel er vandaag wel wat motregen. Verdeeld over drie groepen werden we rondgeleid door het fort en genoten we van de verhalen van de enthousiaste gids.
Het fort kende een rijk verleden en er waren vroeger maar liefst 1500 soldaten gelegerd. Na de rondleiding was er nog even tijd voor koffie en vervolgens vertrokken we weer met de kabelbaan naar de stad. Daar had Bob bij een leuk restaurant gereserveerd voor onze heerlijke warme lunch. Na de buikjes rond te hebben gegeten, vertrok eenieder met eigen begeleider om op eigen houtje de stad te verkennen. Deze was kleiner dan ik me had voorgesteld. Mijn enthousiaste begeleidster Thea vertelde over wat er te zien was en ik mocht aangeven wat ik zelf graag wilde zien en doen. Ik voelde me net een koninginnetje! Thea en ik hebben drie kerken bezocht, de Deutsche Eck waar Moezel en Rijn samenkomen, het enorme beeld van Wilhelm I en uiteraard wat winkels, we zijn per slot van rekening vrouw! De tijd vloog dan ook voorbij, en voordat we het wisten was het alweer tijd voor koffie met gebak aan de Rijnboulevard. Daarna terug naar het hotel waar we na het diner buiten op het terras het uitgestelde voorstel-spel hebben gedaan. Ondanks de plavuizen vloeren en een kerkklok pal tegenover mijn kamer, sliep ik die nacht verrassend goed. Hoewel ik geen ochtendmens ben, was het elke dag toch een plezier om in alle vroegte te ontbijten, mede door de goede hulp van de begeleiders en de altijd gezellige tafelgenoten.

Op dinsdag 23 augustus was het prachtig weer. Dat kwam goed uit, want zo konden we op het bovendek van onze rondvaartboot van de tocht over de Rijn genieten. Begeleidster Pepie maakte me attent op schapen, wijnranken en vooral middeleeuwse kastelen aan de oevers, die ik met mijn kijkertje kon bekijken. Na een korte tussenstop in het leuke dorpje St. Goar, namen we een volgende boot richting Loreley, waar de Rijn zich versmalt. Er volgde weer een uitstekende lunch in een restaurant aan de Rijnboulevard van Boppard. Het was een prachtig oud restaurant, statig maar toch ook gemoedelijk. Hierna kon ik getooid met een nieuwe zonnehoed weer aan dek van de boot. Terwijl het alsmaar warmer werd, gingen we naar het klooster van Maria Laach. Daar heb ik met begeleidster Pepie de beeldentuin, het tuincentrum, de kerk en het park verkend. Hierna was het tijd voor het borrelritueel met de groep, dit keer aan de oever van het mooie meer van Maria Laach. Het was tijd om te proosten op de vakantie en het goede leven. Gelukkig hoefde niemand zelf te rijden en loodste onze chauffeur ons weer keurig terug naar ons hotel.

Op woensdag 24 augustus werd het pas echt heet. Voor vandaag stond het wijnstadje Rüdesheim op het programma. Eerst bracht de bus ons naar het wijnmuseum, gevestigd in een oud kasteel. Daar werden we in drie groepen rondgeleid. Onze gids was wederom kundig en enthousiast en mijn begeleidster Sonja en ik vonden het verrassend leuk en interessant. We genoten van de mooie glazen voorwerpen en ten slotte van een koel glaasje Riesling wijn. Daarna konden we weer op eigen gelegenheid het stadje verkennen. Dat betekende eerst de Konditorei opzoeken om een lekker vers broodje te eten.
Vervolgens gingen Sonja en ik in een open tweepersoons kabel cabine naar het immens grote beeld van Germania, waar Bob ons al informatie over had gemaild. Heerlijk om met een briesje door het haar over de uitgestrekte wijnplantages te zweven! Boven aangekomen verkenden we het beeld en park en schoten we wat foto's, waarna het alweer tijd was om terug te gaan naar het stadje voor de geplande wijnproeverij. In het oude pershuisje vertelde een Vlaamse meneer smeuïg in onze moerstaal over de drie te proeven wijnen en het familiebedrijf waar hij voor werkte. Het was weer een aangenaam verpozen. Hierna volgde gelegenheid om wijn te bestellen die daarna keurig naar de touringcar werd gebracht. Na de terugrit volgde helaas alweer ons laatste avondmaal in het hotel. Wel een bijzonder maal, want we gingen barbecueën op het terras. De begeleiders loodsten ons veilig langs de stukken vlees en de saladebar en voor het laatst konden we genieten van het Duitse glas bier of wijn. We moesten ons klaarmaken voor het vertrek de volgende dag, maar er was gelukkig ook tijd om nog gezamenlijk van de mooie avond te genieten.

Op de vijfde dag was ik gekoppeld aan de nieuwe KUBES begeleidster Marieke. We hadden direct een klik met elkaar en het was dan ook super gezellig om met haar van onze laatste tussenstop te genieten; een lunch en korte wandeling door het oude Xanten. We genoten daar van de koelte in de immense kathedraal en de fraaie schilderijen. Ook bekeken we de mooie oude geveltjes langs de met kinderkopjes geplaveide straatjes. Helaas hadden we vertraging opgelopen onderweg, waardoor er minder tijd was dan gepland om Xanten te verkennen. Ook het stuk van Xanten naar Arnhem wilde niet echt vlotten. Daardoor was het afscheid op het station nogal hectisch. Maar we waren het roerend met z'n allen eens: Niets dan lof voor de organisatie, de begeleiders, de gidsen en de chauffeur. Volgend jaar willen we allemaal weer heel graag mee!

Angelique Ten Holter