Sylvia van Bodegom

1941 Tandjong Karang (Indonesië)

Naast haar werk had ze altijd al creatieve hobby's als naaien, borduren en tekenen met pastel krijt. Toen ze 20 jaar geleden in korte tijd slechtziend werd door macula degeneratie ging ze op zoek naar een andere hobby waarbij ze haar ogen minder nodig zou hebben. Al vrij snel ontdekte ze Creapoelka, een beeldhouw werkplaats nabij Ravenstein dat toen nog naast algemene werkplaats dagen ook jaarlijks een weekend beeldhouwen voor visueel gehandicapten gaf. Dat weekend beviel haar zo goed, dat ze daarna er nog altijd 2 dagen per maand naar toe gaat. Eerst werkte ze met steen maar al snel trok het werken met hout haar. Nu zou ze niet meer terug willen naar steen. Hout leeft meer voor haar gevoel, ze krijgt een band met het hout dat ze bewerkt.

Helaas is de flat waar ze woont niet geschikt om daar te beeldhouwen. Ze werkt abstract. Op een dag had ze bij Creapoelka een gesprek met een mede cursist over het discours, het 'gesprek', met het hout waarmee je werkt. Zo werkt ze sindsdien en ontstaat telkens weer samen met het hout uiteindelijk een beeld.

Titels heeft ze niet voor haar beelden, die mag de kijker zelf bedenken. Ook de naam van de houtsoort waarmee ze werkt vergeet ze altijd snel weer, het gaat haar om het stuk hout zelf.

Knuffelbeer