Excursie van KUBES naar Zutphen 12 april 2022
Rond 10:30 u was iedereen aanwezig en vertrokken we naar de markt waar we gezellig koffie dronken met verrukkelijk gebak in restaurant Sultaril. In twee groepen gingen we daarna op pad. Één groep begon in het kleine museum van het wijnhuis carillon. Ik maakte deel uit van deze groep.
Wijnhuistoren
Het stadsbestuur van Zutphen liet rond 1625 de Wijnhuistoren bouwen. Het bestuur wilde ‘hoog van de toren blazen’. De toren laat de macht van het stadsbestuur en de trots van de inwoners van de stad zien. In grote steden was er vroeger vaak een wijnhuis of stadsherberg. Daar werden belangrijke gasten van de stad ontvangen en feesten gehouden. Vaak werd zo’n wijnhuis gecombineerd met andere functies zoals een waag. Goederen die de stad binnenkwamen werden daar gewogen en gekeurd. Ook was het wijnhuis de plek waar lijfstraffen werden voltrokken en als er vijandelijke aanvallen waren was het een verzamelpunt voor strijdbare burgers. Vanaf het bordes werden openbare afkondigingen gedaan. Zo werd het wijnhuis hét centrum van stedelijke activiteiten.
Al in de 15e eeuw had Zutphen een voorloper van het huidige gebouw. Het stadsbestuur kocht in 1420 een herberg om er het stadswijnhuis te vestigen. In 1446 voegde men een torentje met een uurwerk toe. Omdat het wijnhuis zo’n belangrijk gebouw in de stad was besloot het stadsbestuur om het gebouw te verfraaien. In 1615 begon men met de bouw van een grotere toren met uurwerk en carillon. Daaronder kwam een prachtig bordes met aan weerszijden trappen. De doorgang naar de waag werd met beeldhouwwerk versierd. Wij bezochten het museum waar de toren is nagebouwd. Ook werd verteld hoe de klokken gegoten werden, bewerkt en glad gemaakt en gestemd. De gebroeders François en Pieter Hemony hebben het stemmen van klokken ontwikkeld. Zutphen is de bakermat van het carillon.
De echte toren is 47 meter hoog
- Bouwjaar: 1615 – 1641
- Bouwmeester: Emond Hellenraet
- Brand: 1920
- Herbouwd: 1924
- Gebruik: stadswijnhuis, waag, plaats voor straffen
- Gebruik nu: als restaurant
In het museum mocht er op het carillon gespeeld worden.
Een boeiende excursie. We liepen weer terug naar de markt naar restaurant het Volkshuis. Daar werd de lunch geserveerd.
Na de lunch werden de groepen gewisseld. Nu gingen wij met de stadsgids mee . We liepen over de markt naar een stadspoort .Aan beide kanten staan woonhuizen. Buiten de poort staat een beeldje van de trompetblazer die op zijn trompet blies als de stadspoort werd gesloten. In de coronatijd klonk er een klokje bij de andere poort als de avondklok inging. Zutphen is de stad van de rechtspraak. De stad kende zijn hoogtijdagen in 1300-1400. Toen werd er handel gedreven van oost naar west. Toen de gouden eeuw in het westen zo rond 1500 begon waren de hoogtijdagen van Zutphen voorbij. Er werd toen handel gedreven van noord naar zuid.
Walburgiskerk
We gingen weer terug door de poort de stad in richting de Walburgiskerk. Buiten is een bronzen maquette van de stad. Bij de onderste punt was een stadspoort en waar de handen dit voelden eindigde de oude stad. De rest is later bij gebouwd. We liepen langs een beeld van Walburgis naar de ingang van de kerk. Het altaar is altijd naar het oosten gericht. Het oudste deel van de kerk is klein en door de bisschop in het jaar 1000 gebouwd. In de kerk bezochten wij de doopvont. De deksel moet worden opgetakeld.
Bijzonder is ook de lectrijn. Dat is een plank met een stang en slot waar boeken aan vast zitten. In de kerk staat het beroemde Hendrick Baderorgel. Met zijn prachtige renaissanceklanken en zijn laat barokke toevoegingen behoort het tot de fraaiste orgels van Nederland. De geschiedenis van het orgel begint in 1643.
Na het bezoek aan de kerk liepen we weer terug naar de markt. We namen hier afscheid van elkaar. Sommigen gingen naar het station ,anderen dronken nog iets in de stralende zon.
Het was een gezellige en mooie dag.
Het was mijn eerste keer dat ik met KUBES op pad ben geweest.
Ik heb er van genoten.
Allen tot ziens.
Hartelijke groet Marianne van Grieken-Bär