Verslag van de excursie naar de beelden op de Westersingel en het Havenmuseum in Rotterdam

Zaterdag 21 juli 2012

Op 21 juli had KUBES een rondleiding aan de Westersingel en in het Havenmuseum voor ons in petto.
Voor dit doel werd de grote groep die bij het Centaal Station zich had verzameld gesplitst. De groep waarbij ik behoorde ging als eerste naar de Westersingel, alwaar we door Martine Herman werden rondgeleid. Mede door haar opleiding aan de kunstacademie kon zij ons van deskundige informatie voorzien die bij de beelden paste die op de Westersingel waren opgesteld.
Ik zal enkele kunstwerken beschrijven.

Het eerste kustwerk bestond uit vijf metalen balken die in een bepaalde verhouding waren geplaatst zodat je er onder andere een menselijk bewegend figuur in kon ontdekken. Dit kunstwerk was onder invloed van het “minimalisme “ vorm gegeven.
Het kon dus ook wel Johnny Hogerland voorstellen die tijdens de Tour de France van vorig jaar in het prikkeldraad beland was. Al naar gelang de eigen fantasie.
Daarnaast stond een prachtig kunstwerk in brons van een vrouwelijk figuur in een wulpse gedraaide houding. Zij bespeelde daarbij de lier.
Ook heel mooi was een abstractie van een man en vrouw die elkaar innig omhelsden. Dit werk was bij het Centraal Station weggeplukt omdat het daar totaal niet op zijn plaats leek, verdrongen tussen kiosken en eetkramen. Hier op de singel is het beter op zijn plaats.

Tussen bestaande bomen aan het water stond een boom met de wortels hoog in de lucht, waar je onderdoor lopen kon en met een hoge stam die tussen de andere bomen zichtbaar was, als ijzeren kunstwerk te pronken. Dit was een kunstwerk van een Italiaanse boerenzoon.
Over bomen gesproken: Martine merkte nog op dat er in het verleden slechts diegenen een rode beuk in de tuin mochten planten van wie het huis was afbetaald.
Via het omstreden kunstwerk van de Kerstman met een artikel in de hand die alleen bij sexshops en bij bepaalde postorderbedrijven te verkrijgen was, en het kunstwerk van Picasso voorstellende een 19 jarig meisje, zijn toenmalige maîtresse, die door hoge druk waterstralen in het beton was geëtst, kwamen we aan bij Leuvenhaven, alwaar we gingen lunchen.

Na de lunch werden we door vakkundige praktijklui rondgeleid door het scheepvaartmuseum.
Er was veel te verkennen. Onder andere een locomotief die vroeger werd gebruikt om de wagons te trekken die scheepsladingen vervoerden van schip naar het binnenland.
Er moest in die tijd veel handmatig worden overgeladen. Het was zwaar werk maar het bood ook wel veel werkgelegenheid. Grote kranen namen later die werkzaamheden voor een groot deel over. In een zeilschip die begin vorige eeuw werd bebouwd, kregen we uitleg van een schippersvrouw die zelf ook het schippersleven had ervaren. Het zeilschip, de: “Annegje” vervoerde begin vorige eeuw turf van Friesland via de Zuiderzee naar Overijssel alwaar het aan de groothandel werd geleverd. Deze turf moest handmatig worden gestapeld in het ruim van het schip. Vrouwen en kinderen werkten daar gewoonlijk aan mee. Het was hele weken sjouwen van manden turf. Als het zeilschip in een kanaal voer, dan moesten de vrouw en kinderen het schip voorttrekken. Daarvoor waren er nog geen paarden.

Ook de kruideniersboot was te bezichtigen. Die voorzag de schepen van voedsel. Later kregen we ook nog uitleg over een sleepboot. Deze had een vier cilinder motor, die stationair lag te pruttelen. Deze sleepboot had al bijna alle zeeën bevaren. Tenslotte kwamen we aan bij de “Bok” Dit is een platform waarop een gigantische hijsmachine staat. Het had dienst gedaan in het Suez Kanaal na de Egyptisch-Israëlische oorlog om schepen te lichten die het kanaal versperden.

Daarna verzamelden we ons en gingen weer naar huis. Er was nog wel veel meer, maar dit is mijn beperkte impressie van de excursie van KUBES.

Volgende keer gaan we weer graag mee.

Jan Laan