Houwen in Veenhuizen
door Herman Kleton
Voor alles is er een eerste keer en vaak blijft het dan ook daarbij, maar mijn eerste weekend beeldhouwen met KUBES in Veenhuizen smaakt absoluut naar meer. Natuurlijk was de weersvoorspelling al heel gunstig toen Angelique en ik op Hemelvaartsdag per trein naar het Drenthse vertrokken. Zo gunstig zelfs, dat we eigenlijk niet goed wisten hoe ons te kleden.
Tenslotte weet je het maar nooit in dit land: het ene moment lig je onder de gril en het volgende krijg je een bak koud water over je heen.'Wat je noemt 'grillig'! Enfin, wij dus bepakt en bezakt op reis en dan wil je ook nog een stok en elkaar vasthouden. Een onmogelijke opgave? Ben je gek! Wij visueel achtergestelden zijn niet anders gewend.
We kwamen donderdagavond pas om een uur of halftien in Veenhuizen aan. Nee, dat had niets te maken met ons, zo geprezen, openbaar vervoer. We hadden doodgewoon een tussenstop gemaakt in Meppel om daar vrienden van Angelique te bezoeken. Ik heb ontdekt dat mijn nieuwe geliefde een soortement landelijke bekendheid geniet. Welke richting je ook kiest in Nederland, zij heeft er vrienden of tenminste een bekende, kennis of familielid. Vandaar dus dat we pas laat, maar dik op tijd, in het tot hotel/appartementen omgebouwde gevangenishospitaal arriveerden, alwaar ons aller Adri ons welkom heette en ons direct ruw van elkaar losrukte. Geen klef gedoe in dit onderkomen genaamd Vertrouw op God. Mannen bij mannen en vrouwen bij vrouwen. Tja, de kunst vraagt zo zijn offers, dat kan ik billijken. Adri was onvermurwbaar: een hart van steen, hetgeen kamergenoot Wolter Kramer de volgende dag inspireerde tot de produktie ervan.
Dat het toch geen vrouwloos weekend was, bleek de volgende ochtend bij het voorstelrondje nadat iedereen gearriveerd was en we van de koffie met gebak genoten: de dames waren in de meerderheid. De door beeldhouwer Klaas meegebrachte stenen lagen toen al buiten op tafels uitgestald en Angelique en ik hadden al een keuze gemaakt. Angelique ging voor de kleur en ik voor de vorm, die kleur zou ik dat weekend sowieso wel krijgen met al dat gerasp, gevijl en gehouw in de buitenlucht. Weliswaar stonden we op het gazon onder partytenten te werken, maar bij de koffie-, thee- en lunchpauzes kreeg de zon volop de gelegenheid om tosti's van ons te maken. Kortom er werd genoten en afgezien, maar de gezelligheid voerde de boventoon.
Iedereen zat met iedereen te kletsen en de gesprekken gingen alle kanten uit. Er werd nader kennis gemaakt, eerdere kennismakingen werden hernieuwd en er ontstond iets van wat je een 'KUBES-beeldhouwgroep' kunt noemen. Mensen ontmoeten blijft natuurlijk altijd boeiend, mensen leren kennen soms ook en zo nu en dan ontstaat er iets dat op 'vriendschap' lijkt. Dit weekend, deze vrijplaats van openhartigheid, bood in alle opzichten de gunstigst denkbare omstandigheden om er eens lekker uit te zijn en met elkaar aan iets ongevoeligs als een steen te werken. Wellicht dat niet elke steen is geworden wat men er van verwachtte, maar het werken eraan heeft tot iets moois geleid: een onvergetelijk weekend in Veenhuizen!
En dan moet ik uiteraard niet vergeten een aantal mensen, die een cruciale rol hebben gespeeld bij het slagen van dit weekend, te bedanken. Allereerst Adri, die het weekend organiseerde en voor alle deelnemers 24-7 bereikbaar was en er persoonlijk voor zorgde dat ik enkele 'rustige' nachten had. Vervolgens, en minstens even belangrijk, Trudi, die wederom haar benen uit het lijf heeft gelopen om het mensen en geleidehonden naar de zin te maken. Dan Klaas en zijn begeleidingsteam van ervaren beeldhouwers die ons bij het werk met raad en daad bijstonden en steeds weer de woorden vonden om ons te inspireren en stimuleren. Ook de sponsoren wil ik bedanken voor hun financiële bijdrage En tot slot gaat mijn dank uit naar alle deelnemers. Zij gaven mij een gevoel van welkom en namen mij in hun midden op. Ja, en dan last but not least, Angelique, die mij heeft laten kennismaken met een groep leuke mensen en mij liefdevol overdag begeleide en mij 's nachts onbaatzuchtig afstond.