Verslag KUBES Beeldhouwweekend

door Herman Kleton

BITTERZOETE HERINNERINGEN IN STEEN

Een weekend waar de stukken vanaf vlogen

Het begon allemaal zo perfect, deze door KUBES georganiseerde jubileumeditie van het beeldhouwweekend te Veenhuizen. Ja, het was alweer de tiende keer dat steenminnend Nederland zich in Veenhuizen verzamelde om haar creatieve lusten bot te vieren op de zachtere steensoorten die speciaal voor dit doel uit alle hoeken van de wereld naar Drenthe waren gekomen. (Vond u deze zin ook zo lang?). Het valt mij iedere keer weer op hoe zachtaardige mensen hartstochtelijk tekeer kunnen gaan op zo’n arme steen. Ik ben natuurlijk geen psycholoog, maar het zou mij niet verbazen als er van dat hakken een therapeutische werking uitgaat. De dagelijkse frustraties moeten toch ook hun weg naar buiten vinden! Maar dan kan je toch beter gaan boksen, zou je denken. Nee toch niet, want dan loop je gegarandeerd zelf ook klappen op en die zie je nu eenmaal niet aankomen. Zo’n steen slaat tenminste niet terug voor zover ik weet!

Het weekend begon voor een tiental deelnemers al op Hemelvaartsdag met een ‘voorovernachting’ zoals dat in excursiekringen heet. De beeldhouw-arena, een idyllisch ogend gazon, koesterde zich in het voorjaarszonnetje. Op dit gazon waren de partytenten, waaronder wij de volgende dag aan de slag zouden gaan, door beeldhouwer Klaas en zijn team al opgezet.
Onder de partytenten stonden de, nog werkeloze, ‘bokken’ op hun steen te wachten. Nee, dat waren geen steenbokken, maar houten werkbanken. Maar aan dieren geen gebrek, want naast het assortiment geleidehonden, scharrelden er dat weekend ook een autochtone haan en wat kippen tussen de partytenten rond.

En dan wordt het vrijdagochtend en kan het feest beginnen. Na het ontbijt in restaurant ‘Bitter en Zoet’ - flink bunkeren, want er ging hard gebuffeld worden - iedereen als een speer naar de uitgestalde stenen om het ideale exemplaar te bemachtigen. Gelukkig blijkt er dan toch weer voor een ieder een passende steen te zijn en passen de stenen tijdens het beeldhouwen zich sowieso aan aan de wensen van de beeldhouwers onder bedreiging van zaag, beitel, rasp of zelfs slijptol. Maar fijn is het als je als beeldhouwer met je steen ‘in gesprek’ komt en je sculptuur zich, als het ware, vanzelf vormt onder je handen. En ook dit jaar getuigden de gemaakte sculpturen van de liefde en creativiteit waarmee onze beeldhouwers te werk zijn gegaan. Natuurlijk bijgestaan en onder het vakkundig oog van Klaas en zijn assistenten.

Jubileumexpositie

Vanwege het 10-jarig jubileum van het beeldhouwweekend in Veenhuizen in samenwerking met Klaas, had deze een verrassing in petto. Op zaterdagmiddag werden we naar het atelier van Klaas in Assen gereden, alwaar we kennis konden maken met het werk van zijn assistenten. Wat een prachtige beelden! Het ene nog mooier en inventiever dan het andere. Lieve lui die assistenten en voortreffelijke beeldhouwers! Een inspiratie voor ons allen! Natuurlijk was er ook een hapje en een drankje, want kunst gedijt slecht op een lege maag.

Bitter en zoet

Zo’n weekend met creatieve lotgenoten is niet alleen leerzaam maar voor velen van ons ook een warm bad. Naast het beeldhouwen zijn de gesprekken die wij met elkaar hebben fijn en waardevol. En als het even niet gaat zoals je wil, is er altijd hulp in de buurt. Wat dat betreft, lopen Trudi en Adri, de begeleiders en organisatoren van het weekend, zich het vuur uit de sloffen. Bewonderenswaardig, temeer daar hun gezondheid tijdens dit weekend wel iets te wensen overliet. Daar past alleen maar respect en dankbaarheid voor! Tot zover het zoet. Nu het bitter. helaas kon Trudi, doordat zij plotseling ziek werd, het weekend niet helemaal afmaken. Wij wensen haar beterschap en een spoedig herstel, want KUBES zonder Trudi is zoiets als een fiets zonder wielen. We kunnen maar beter heel zuinig op dit soort mensen zijn! En ook op de sponsoren die ons met hun bijdragen in staat stellen zulke geweldige weekenden te beleven! Dankzij hen kunnen onze blinde en slechtziende KUBES-kunstliefhebbers en creatieven zich blijven ontwikkelen en hun ‘steentje’ bijdragen aan de emancipatie van onze doelgroep.