Weekendexcursie Gent

Hieronder een overzicht van de verslagen en een gedicht van de Weekendexcursie naar Gent op zaterdag 18 en zondag 19 september 2010.
In de sub-pagina's vindt u een foto-impressie van deze weekendexcursie.

Eerste ontmoeting met KUBES in Gent

Op papier alleen al zag het er naar uit dat het een ontzettend goed weekend zou worden in Gent. Het gevarieerde programma bestond uit culturele rondleidingen door de stad, bezoeken aan bijzondere gebouwen en collecties met tussendoor culinaire uitjes. Als het zonnetje nou ook nog gereserveerd stond, zou het helemaal perfect zijn! Maar dit was niet nodig, bleek toen we op het station in Breda verzamelden, de zon zou er het hele weekend zijn! Voor de nichtjes Nina en Frederique was het de eerste keer op stap met KUBES. Het was een leuke kennismaking. Veel deelnemers kenden elkaar en KUBES al en het was een warme begroeting. We voelden ons meteen thuis tussen onze medereizigers.

Ondanks het rijk gevulde culturele programma wat ons in Gent te wachten stond, zagen we ook de kans om onze vrije momenten te benutten. Tussen de activiteiten door hebben we op ons dooie gemak de heerlijke chocolade, bekende bieren en wafels opgezocht.

Op deze manier willen wij de organisatie bedanken voor de goede zorgen, de vele puntjes op de i, de persoonlijke aandacht en de gezelligheid. Op een leuke manier hebben we Gent leren kennen. Zo hebben we het plan opgevat om met de rest van de familie naar Gent te gaan zodat wij hen door de stad kunnen begeleiden. Dan kunnen we de verhalen en delen van de geschiedenis doorgeven van Gent, haar inwoners, haar mythen en de plek voor de beste bonbons.

Als je zin hebt in een dynamisch en compleet verzorgd cultureel weekend, kunnen we KUBES van harte aanraden. Met of zonder begeleider, je wordt fantastisch opgevangen.

Groet, Frederique en Nina

Excursieweekend Gent

Op zaterdag 18 september jl. arriveerden wij met zo’n 50 mensen in Gent om daar deel te nemen aan een excursieweekend van stichting KUBES. Daar brachten we allereerst een bezoek aan de Sint Baafskathedraal en de Sint Baafsabdij. Tijdens deze bijzondere rondleiding kwamen we veel te weten over de geschiedenis van deze bouwwerken en daarmee ook over de stadsgeschiedenis van Gent. Ook mochten we een kijkje nemen in de crypten, waar de lijken van de bisschoppen en andere kerkelijke personen van Gent zeg maar onder je voeten lagen. Dit was voor mijzelf erg indrukwekkend. In de kathedraal mocht ook nog het een en ander worden aangeraakt: al voelend kon je heel duidelijk de verschillende bouwstijlen ontdekken. Maar de grote kracht achter deze rondleiding was naar mijn idee de levendige, goede uitleg van de gids, die het kunnen zien helemaal niet meer noodzakelijk maakte.
Die avond konden we na een heerlijk diner genieten van de Vlaamse vertelkunst, waarbij onze lachspieren ook flink werden getraind.

Zondagochtend gingen we naar het designmuseum waar we kennis gingen nemen van de geschiedenis van de meubels en specifiek van de stoel. De rondleiding was een grote reis door de tijd waarbij alle aspecten van het ontstaan en de ontwikkeling van de stoel aan bod kwamen. Te beginnen bij een kist waar men op zat en eindigend bij de grote diversiteit aan stoelen die wij nu hebben, waarbij de behoeftes en veranderende klederdracht van de mensen een grote rol speelden. Het was erg interessant om een duidelijke verandering in de vorm, grootte en materiaal van de stoelen te ontdekken. In dit museum was heel veel moois wat ook aangeraakt mocht worden, dit hebben wij dan ook ruimschoots gedaan.

Die middag liepen we mee met een stadswandeling, waarbij we wederom veel over de stad te weten gekomen zijn. Ook was het mogelijk om streekproducten te kopen, zoals mosterd, Gentse ham en chocolade.

Hiermee kwam er een einde aan een weekend met een heel divers programma aan activiteiten, waarbij we in redelijk korte tijd veel over de stad Gent te weten gekomen zijn.
Dit was de eerste keer dat ik meeging met een reis van stichting KUBES. Ik raad het iedereen daarom van harte aan en hoop met dit verhaal vooral meer jongeren enthousiast te maken voor deze excursies.

Kristina van Schie (16 jaar)

Ode aan Gent

Toen Amsterdam alleen nog vissers kende
en boeren in de Hoeks- en Kabeljauwse strijd
rond Utrecht voor het vege leven renden,
was Gent het middelpunt van lakennijverheid.

Een stad met meer dan dertigduizend zielen,
de grootste metropool ten noorden van Parijs,
met nog opvallend heel veel francofielen,
daarheen leidde dit jaar onze meerdaagse KUBES-reis.

Een luxe bus en zeer ontspannen rijden,
met een bewond'renswaardig vakmanschap,
brengt ons, om té ver lopen te vermijden,
tot vlak bij t’ Belfort, dáár gaan wij op stap.

Langs eeuwenoude statige paleizen
en de majestueuze Bavo- kathedraal,
is ’t dat wij naar een ver verleden reizen,
aan de hand van gidsen met een goed verhaal.

Hier vierden burgers die de adel overwonnen
de Gulden Sporenslag van dertienhonderd - twee.
En Adri gaat toch eigenlijk onbezonnen
naar dit voor ridders zeer gevaarlijk plekje mee!

Juist hier hebben de eerste échte geuzen
zich tegen Spaanse barbarij geweerd.
En heel gemeen is eigenlijk onze leuze:
"De koninck van Hispanje heb ik altijd geëerd".

Toen Gent en Antwerpen voor Spanje moesten buigen
stonden bij ’t horen van dit aak’lige bericht
de Hollanders en Zeeuwen haast te juichen
en smeten ook subiet de Westerschelde dicht.

En zó is onze Gouden Eeuw geboren
en onze niet zo fraaie V.O.C.-mentaliteit.
Doch, láng ging welvaart voor dit Gent verloren,
thans bruist de stad weer van vitaliteit.

Geweldig is het er doorheen te dwalen
langs Artevelde en langs Dulle Griet.
Tot leven komen tal van prachtige verhalen.
Straks weer naar huis?, dat wil ik eigenlijk niet.

Ik wil wel vaker in het vleeshuis komen
en kijken naar dat prachtig balkendak,
en bij het Gravensteen van oude tijden dromen.
In Gent zit ik geheel op mijn gemak.

Zélfs op de uiterst curieuze stoelen
van het museum van de meubelkunst-design.
Ik wil de tinteling van chocolaatjes voelen
op mijn papillen, én van Gentse wijn.

En in "De Graslei" desnoods uren wachten
en luist’ren naar wat de vertelkunst biedt.
Alleen mijn kleinkinderen, die mij in Utrecht wachten,
vertel ik sommige verhalen misschien niet.

En ook denk ik ze maar niet te verklaren
hoe de "wipper" aan zijn naam gekomen is.
Maar in Gent wil ik wel wonen, ál mijn jaren.
Gent is net als Parijs, wel waard een paapse mis!

Alleen, wát zou ik daar voor achter moeten laten?
Wat heb ik er voor over en ben ik voortaan kwijt?
Ons Dorp, De Lange Poten, De Blaak en dat soort straten.
Géén Barteljoris meer en dat dan voor altijd?

En wat veel zwaarder weegt en ook niet mag gebeuren
en wat daarom in geen geval geschiedt,
is mij van jullie en van KUBES los te scheuren,
want zonder KUBES verder gaan, dát kan ik niet!

’t Plezier van KUBES-reizen geef ik nimmer prijs.
Nog voor geen waterzooi met honderdduizend vissen
zou ik het lunchpakket van Lotte willen missen.
Ik zie verlangend uit naar de nieuwe KUBES-reis.